Sękacz nie jest znany wszystkim, więc bardzo często nasi Goście zadają nam pytania typu: co to jest właściwie sękacz? Jak się go robi? Jakich składników używa się do jego zrobienia? Czy to prawda, że może być przechowywany bardzo długo? itp. Właśnie w tym miejscu postaram się na wszystkie te pytania odpowiedzieć i zaspokoić ciekawość naszych Gości, tych obecnych i tych przyszłych.

Sękacz – wypiek cukierniczy z ciasta biszkoptowo - tłuszczowego, pieczonego nad otwartym ogniem na obracającym się rożnie w kształcie drewnianego  wydłużonego stożka. Tradycyjny sękacz ma piękne sęki nie do podrobienia. Czas wykonania to ok 4 - 6h od momentu rozpoczęcia przygotowania.

Historia pieczenia ciast w ogniu wywodzi się od prastarych plemion Bałtów - Jaćwingów, Żmudów, Litwinów i Prusów. Ludy te czcząc swe bóstwa składały im ofiary z mięsa, miodu i ciast.

Późniejsza legenda głosi, że pierwszy sękacz został podany na dworze w Berżnikach koło Sejn, Królowej Bonie, która zachwyciła się tym wyjątkowo smacznym i efektownym ciastem z sękami, które odtąd często zdobiło królewski stół na Wawelu.

W przedwojennej Polsce pojawienie się w witrynach stołecznych cukierni ustrojonego cukrowymi kwiatkami sękacza było nieomylnym zwiastunem zbliżającej się Wielkanocy. Ponad to sękacz jest ciastem, które spotykamy na stołach weselnych, przeważnie na Podlasiu, ale też coraz częściej w innych regionach Polski.

Dzisiaj, w dobie globalizacji, pragniemy podtrzymać ludową tradycję i stworzyć Państwu możliwość delektowania się smakołykiem Królowej Bony.